Hoe het ooit begon

Als klein kind hoorde ik altijd verhalen van mijn indische opa terwijl ik door oma-oma, zijn 2e indonesische vrouw, werd volgestopt met spekkoek. Ik was hoogstens 3 jaar denk ik, maar het gevoel van javaanse danseres te willen worden is me altijd bijgebleven. Het heeft ruim 20 jaar geduurd voordat ik eindelijk een groep vond waar ik mij kon aansluiten. Tijdens een festival Indonesia Nu in het Tropenmuseum volgde ik mijn eerste workshop. Daarna ben ik gebleven. 8 jaar lang heb ik bij de dansgroep Pare Anom gedanst. In het begin toch allemaal wat houterig in mijn bewegingen, maar na jaren kwam de soepelheid er meer in en ook het leren luisteren naar een kompleet ander ritme groeide. Inmiddels dans ik nu 15 jaar en kan me niet voorstellen dat ik ooit zal of moet stoppen. Een jaar of 3 heb ik bij Anaraga gedanst en nu train ik met Sinar Anyar.

javanese dance - selamat datang - welkom

Ik heb reeds een weblog over mijn ayurveda en yoga praktijk, maar het leek mij ook leuk om nog iets meer over mijn grootste hobby Javaanse dans te vertellen anders dan op mijn website : http://home.hetnet.nl/~moniqueb/javadans.htm .
Dus gaan! Ajo Pergi!
Met terugwerkende kracht en wat er nog te wachten staat, is het wel leuk om het een en ander te vertellen over wat ik zoal meemaak met mijn dansvriendin, de dansgroep waar we meestal wekelijks mee trainen, de periodieke trainingen met de gamelan groep (het indonesisch orkest) en uiteraard over onze optredens, workshops en lessen.
Eerst volgende voorstelling is begin november met de gamelangroep in het gamelanhuis in amsterdam.